-
1 ferro di armatura
Dizionario di costruzione italiana-russo > ferro di armatura
-
2 armatura
f armo(u)r( struttura) framework* * *armatura s.f.1 (suit of) armour: una vecchia armatura, an old suit of armour2 ( telaio) framework; ( impalcatura edile) scaffolding; ( intelaiatura di ferro) reinforcement // armatura di legno, timbering* * *[arma'tura]sostantivo femminile1) stor. mil. armour BE, armor AE2) (telaio) framework4) el. (di cavo) armour BE, armor AE5) tess. weave* * *armatura/arma'tura/sostantivo f.2 (telaio) framework5 tess. weave. -
3 ferro
-
4 armatura in ferro
-
5 арматурный стержень
строит. barra [ferro] di armatura, ferro tondo, tondino m -
6 reinforce
[ˌriːɪn'fɔːs]1) rinforzare, rafforzare (anche mil. ing.)* * *[ri:in'fo:s](to make stronger: I've reinforced the elbows of this jacket with leather patches; Extra troops will be sent to reinforce the army.) rinforzare* * *reinforce /ri:ɪnˈfɔ:s/n.rinforzo; pezzo di rinforzo.♦ (to) reinforce /ri:ɪnˈfɔ:s/v. t.2 (ind. costr.) armare; rinforzare4 (fig.) corroborare; avvalorare: to reinforce one's argument, corroborare la propria argomentazione5 (psic.) rinforzare● (ind. costr.) reinforcing rod (o bar), ferro d'armatura.* * *[ˌriːɪn'fɔːs]1) rinforzare, rafforzare (anche mil. ing.) -
7 железная оковка
-
8 проволочный каркас
-
9 стержневая арматура
armatura in barre di ferro [in cappelli] -
10 стержневая арматура
armatura in barre di ferro [in cappelli]Русско-итальянский строительный словарь > стержневая арматура
-
11 арматура
1) ( вспомогательные устройства) accessori м. мн.2) armatura ж., orditura ж.* * *ж. спец.1) armatura; armatura in ferro / metallicaпрутковая армату́ра — armature in barre
сетчатая армату́ра — armatura reticolare
2) ( сантехническая) accessori m pl; rubinetteria f, raccorderia, valvolame m* * *n1) gener. accessorio, orditura2) eng. armatura, guarnimento, guarnitura3) construct. irrigidente -
12 арматура
ж. спец.1) armatura; armatura in ferro / metallica2) ( сантехническая) accessori m pl; rubinetteria f, raccorderia, valvolame m -
13 consero
1.con-sĕro, sēvi, sĭtum or sătum, 3, v. a. ( perf. conseruerit, Col. 3, 4, 2; Aur. Vict. Epit. 37, 3; Dig. 6, 1, 38; v. 1. sero).I.To sow or plant with something (class.).A.Lit.:2.agros,
Cic. N. D. 2, 52, 130; Verg. E. 1, 73; Cato, R. R. 6, 1; Dig. 7, 1, 9, § 6; cf.:ager diligenter consitus,
Cic. Sen. 17, 59:ager arbustis consitus,
Sall. J. 53, 1; and:consitus an incultus (locus),
Quint. 5, 10, 37:Ismara Baccho (i. e. vino),
Verg. G. 2, 38:vineam malleolo,
Col. 5, 5, 6:arva frumento,
Curt. 7, 4, 26.— Absol.:in alieno fundo,
Dig. 6, 1, 38:in alienum fundum,
ib. 41, 1, 9.—Transf.:B.arva mūliebria (Venus),
Lucr. 4, 1107; cf. Sol. 9 fin. —Hence, conserentes dii, who preside over generation, Arn. 5, 169.—Transf., of columns, to plant, set:C.aera (rostra) columnis consita,
Claud. VI. Cons. Hon. 49.—Trop.:II.(sol) lumine conserit arva,
strews, fills, Lucr. 2, 211: consitus sum Senectute, * Plaut. Men. 5, 2, 4: caeca mentem caligine Theseus consitus, * Cat. 64, 208.—To sow, plant:B.olivetum,
Varr. R. R. 1, 24:hoc genus oleae,
Cato, R. R. 6, 1:arborem,
Liv. 10, 24, 5; Curt. 6, 5, 14; 7, 2, 22:zizyphum,
Pall. Apr. 4:palmas,
id. Oct. 12:(vitem) Narbonicam,
Plin. 14, 3, 4, § 43; Cato ap. Plin. 14, 4, 5, § 46.—Transf. (cf. I. B. supra): extra vallum stili caeci, mirabilem in modum consiti, set, Auct. B. Afr. 31.2.con-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3 ( perf. consevisti, Fronto, Ep. ad Ver. 8), v. a., to connect, entwine, tie, join, fit, bind into a whole (syn.: conecto, conjungo, contexo, etc.; class. in prose and poetry; most freq. in the signif. II. B., and in the histt.).I.In gen.A.Lit.(α).With acc. with or without abl.:(β).lorica conserta hamis auroque,
Verg. A. 3, 467; cf.:tegumen spinis,
id. ib. 3, 594 (illigatum spinis, Serv.); cf. Tac. G. 17: monile margaritis gemmisque, * Suet. Galb. 18:vincula, quīs conserta erant vehicula,
Curt. 9, 1, 17; cf.:conserta navigia,
entangled, id. 4, 3, 18:scutis super capita consertis,
overlapping, id. 5, 3, 23:rudis arbor conseritur (for navigating),
Luc. 3, 512; cf. id. 4, 136.—With acc. and dat.:B.alium (truncum) alii quasi nexu conserunt,
Curt. 6, 5, 15.—Trop.:II.quid juvat nocti conseruisse diem?
Ov. Am. 3, 6, 10:exodia conserta fabellis Atellanis,
Liv. 7, 2, 11;v. exodium: virtutes consertae et inter se cohaerentes,
Sen. Ep. 90, 3: ita ordo rerum tribus momentis consertus est, * Quint. 5, 10, 71:sermonem,
to interchange words, converse, Curt. 8, 12, 5; Fronto l. l.—In partic.A.To join, connect, unite together:B.teneros sinus,
Tib. 1, 8, 36:femur femori,
id. 1, 8, 26; cf.:latus lateri,
Ov. H. 2, 58.—Esp., to unite in hostility, for contest, to bring together; so most freq. manum or manus, to engage in close combat, to join hand to hand, to join battle:2.signa contulit, manum conseruit, magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20; so Plaut. Mil. 1, 1, 3; Sall. J. 50, 4; Nep. Dat. 8, 4; id. Ages. 3, 6; Liv. 21, 41, 4 al.:manum cum hoste,
Varr. L. L. 6, § 64 Müll.; Cic. Att. 7, 20, 1; Nep. Hann. 4, 2:manus inter se,
Sall. H. 1, 41, 19 Dietsch; Liv. 7, 40, 14; Ov. H. 12, 100:manus cum imparibus,
Liv. 6, 12, 8:cum hoste manus,
id. 21, 39, 3:consertis deinde manibus,
id. 1, 25, 5:dextras,
Stat. S. 1, 6, 60:pugnam,
Liv. 21, 50, 1; cf. id. 21, 8, 7; Tac. A. 2, 10:pugnam inter se,
Liv. 32, 10, 8:pugnam seni,
Plaut. Bacch. 4, 9, 43:proelia,
Verg. A. 2, 398; Liv. 5, 36, 5; Curt. 8, 13, 12:certamen,
Liv. 35, 4, 2:bella,
Val. Fl. 3, 31:bella bellis,
Luc. 2, 442:acies,
Sil. 1, 339; cf.:conserta acies,
hand-to-hand fighting, Tac. A. 6, 35.— Mid.:navis conseritur,
enters the fight, Liv. 21, 50, 3:duo acerrimā pugnā conserti exercitus,
Val. Max. 3, 2, 1.—Rarely absol.:levis armatura ab lateribus cum levi armaturā,
Liv. 44, 4, 6.—Trop.:3.haud ignotas belli artes inter se conserebant,
Liv. 21, 1, 2.—Transf., of judicial controversy: manum in jure or ex jure conserere, to make a joint seizure (this was done by the litigant parties laying hands at the same time upon the thing in dispute, each one claiming it as his own): si qui in jure manum conserunt, XII. Tab. ap. Gell. 20, 10, 7: non ex jure manum consertum sed mage ferro rem repetunt, Enn. ib. § 4 (Ann. v. 276 Vahl.); cf. also Varr. L. L. 6, § 64 Müll., and Cic. Fam. 7, 13, 2: ibi ego te ex jure manum consertum voco, etc., I summon you in an action for possession, etc., a judic. formula in Cic. Mur. 12, 26; id. de Or. 1, 10, 41.—Hence, * con-sertē, adv., from consertus, a, um (acc. to I. A.), not used as P. a., as if bound or fastened together, in connection:omnia necesse est conligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
14 conserte
1.con-sĕro, sēvi, sĭtum or sătum, 3, v. a. ( perf. conseruerit, Col. 3, 4, 2; Aur. Vict. Epit. 37, 3; Dig. 6, 1, 38; v. 1. sero).I.To sow or plant with something (class.).A.Lit.:2.agros,
Cic. N. D. 2, 52, 130; Verg. E. 1, 73; Cato, R. R. 6, 1; Dig. 7, 1, 9, § 6; cf.:ager diligenter consitus,
Cic. Sen. 17, 59:ager arbustis consitus,
Sall. J. 53, 1; and:consitus an incultus (locus),
Quint. 5, 10, 37:Ismara Baccho (i. e. vino),
Verg. G. 2, 38:vineam malleolo,
Col. 5, 5, 6:arva frumento,
Curt. 7, 4, 26.— Absol.:in alieno fundo,
Dig. 6, 1, 38:in alienum fundum,
ib. 41, 1, 9.—Transf.:B.arva mūliebria (Venus),
Lucr. 4, 1107; cf. Sol. 9 fin. —Hence, conserentes dii, who preside over generation, Arn. 5, 169.—Transf., of columns, to plant, set:C.aera (rostra) columnis consita,
Claud. VI. Cons. Hon. 49.—Trop.:II.(sol) lumine conserit arva,
strews, fills, Lucr. 2, 211: consitus sum Senectute, * Plaut. Men. 5, 2, 4: caeca mentem caligine Theseus consitus, * Cat. 64, 208.—To sow, plant:B.olivetum,
Varr. R. R. 1, 24:hoc genus oleae,
Cato, R. R. 6, 1:arborem,
Liv. 10, 24, 5; Curt. 6, 5, 14; 7, 2, 22:zizyphum,
Pall. Apr. 4:palmas,
id. Oct. 12:(vitem) Narbonicam,
Plin. 14, 3, 4, § 43; Cato ap. Plin. 14, 4, 5, § 46.—Transf. (cf. I. B. supra): extra vallum stili caeci, mirabilem in modum consiti, set, Auct. B. Afr. 31.2.con-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3 ( perf. consevisti, Fronto, Ep. ad Ver. 8), v. a., to connect, entwine, tie, join, fit, bind into a whole (syn.: conecto, conjungo, contexo, etc.; class. in prose and poetry; most freq. in the signif. II. B., and in the histt.).I.In gen.A.Lit.(α).With acc. with or without abl.:(β).lorica conserta hamis auroque,
Verg. A. 3, 467; cf.:tegumen spinis,
id. ib. 3, 594 (illigatum spinis, Serv.); cf. Tac. G. 17: monile margaritis gemmisque, * Suet. Galb. 18:vincula, quīs conserta erant vehicula,
Curt. 9, 1, 17; cf.:conserta navigia,
entangled, id. 4, 3, 18:scutis super capita consertis,
overlapping, id. 5, 3, 23:rudis arbor conseritur (for navigating),
Luc. 3, 512; cf. id. 4, 136.—With acc. and dat.:B.alium (truncum) alii quasi nexu conserunt,
Curt. 6, 5, 15.—Trop.:II.quid juvat nocti conseruisse diem?
Ov. Am. 3, 6, 10:exodia conserta fabellis Atellanis,
Liv. 7, 2, 11;v. exodium: virtutes consertae et inter se cohaerentes,
Sen. Ep. 90, 3: ita ordo rerum tribus momentis consertus est, * Quint. 5, 10, 71:sermonem,
to interchange words, converse, Curt. 8, 12, 5; Fronto l. l.—In partic.A.To join, connect, unite together:B.teneros sinus,
Tib. 1, 8, 36:femur femori,
id. 1, 8, 26; cf.:latus lateri,
Ov. H. 2, 58.—Esp., to unite in hostility, for contest, to bring together; so most freq. manum or manus, to engage in close combat, to join hand to hand, to join battle:2.signa contulit, manum conseruit, magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20; so Plaut. Mil. 1, 1, 3; Sall. J. 50, 4; Nep. Dat. 8, 4; id. Ages. 3, 6; Liv. 21, 41, 4 al.:manum cum hoste,
Varr. L. L. 6, § 64 Müll.; Cic. Att. 7, 20, 1; Nep. Hann. 4, 2:manus inter se,
Sall. H. 1, 41, 19 Dietsch; Liv. 7, 40, 14; Ov. H. 12, 100:manus cum imparibus,
Liv. 6, 12, 8:cum hoste manus,
id. 21, 39, 3:consertis deinde manibus,
id. 1, 25, 5:dextras,
Stat. S. 1, 6, 60:pugnam,
Liv. 21, 50, 1; cf. id. 21, 8, 7; Tac. A. 2, 10:pugnam inter se,
Liv. 32, 10, 8:pugnam seni,
Plaut. Bacch. 4, 9, 43:proelia,
Verg. A. 2, 398; Liv. 5, 36, 5; Curt. 8, 13, 12:certamen,
Liv. 35, 4, 2:bella,
Val. Fl. 3, 31:bella bellis,
Luc. 2, 442:acies,
Sil. 1, 339; cf.:conserta acies,
hand-to-hand fighting, Tac. A. 6, 35.— Mid.:navis conseritur,
enters the fight, Liv. 21, 50, 3:duo acerrimā pugnā conserti exercitus,
Val. Max. 3, 2, 1.—Rarely absol.:levis armatura ab lateribus cum levi armaturā,
Liv. 44, 4, 6.—Trop.:3.haud ignotas belli artes inter se conserebant,
Liv. 21, 1, 2.—Transf., of judicial controversy: manum in jure or ex jure conserere, to make a joint seizure (this was done by the litigant parties laying hands at the same time upon the thing in dispute, each one claiming it as his own): si qui in jure manum conserunt, XII. Tab. ap. Gell. 20, 10, 7: non ex jure manum consertum sed mage ferro rem repetunt, Enn. ib. § 4 (Ann. v. 276 Vahl.); cf. also Varr. L. L. 6, § 64 Müll., and Cic. Fam. 7, 13, 2: ibi ego te ex jure manum consertum voco, etc., I summon you in an action for possession, etc., a judic. formula in Cic. Mur. 12, 26; id. de Or. 1, 10, 41.—Hence, * con-sertē, adv., from consertus, a, um (acc. to I. A.), not used as P. a., as if bound or fastened together, in connection:omnia necesse est conligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
15 assequor
as-sequor (ad-sequor), secūtus sum, sequī, zu einem Ggstde., der voraus war, herzufolgen, d.i. ihm nachkommen, ihn einholen, erreichen, I) eig., absol. (s. Fabri Liv. 24, 20, 2), assequere ac retine, hol sie ein (= setz ihr nach, um sie einzuholen), Ter.: Porcius deinde assecutus cum levi armatura, Liv. – od. m. Acc., si es Romae, iam me assequi non potes, Cic.: ass. vehiculum Darei, Curt. – II) übtr.: a) einem Ggstde., der uns in irgend einer Beziehung voraus war, nachkommen, ihn einholen, erreichen, alqm, Cic.: merita alcis non ass., Cic.: ingenium alcis aliqua ex parte ass., Plin. ep. – b) etw., bes. etw. Erstrebtes, erreichen = erlangen, α) m. Acc.: eosdem honorum gradus, Cic.: magistratus omnes sine repulsa, Cic.: propositum, Cic.: immortalitatem, Cic.: sine studio in vita nihil quisquam egregium adsequeretur, Cic.: tantum laudis et gloriae, ut etc., Quint.: per quorum sententias iusque iurandum id assequantur, quod antea ipsi scelere et ferro assequi consueverant? Cic.: in iis per quae nomen est assecutus, Quint.: istam diem (Termin) quomodo assequitur? hält er ihn ein? Cic. – β) m. folg. ut od. ne m. Konj., illud assequi posse, ut etc., Cic.: ex quo etiam illud assequor, ut etc., Cic.: neque precibus nec insidiando nec speculando assequi potui, ut etc., Cic.: qua in re nihil aliud assequeris, nisi ut etc., Cic.: haec ut sciamus, assequi nullo modo possumus, Quint.: non solum assecuti, ne naves darent, Cic. Verr. 5, 51: assecutas virtute, ne etc., Iustin. 2, 4, 27. – γ) m. folg. Infin., mihi videris unā mercede duas res assequi velle, nos iudicio perfundere, accusare autem eos ipsos a quibus mercedem accepisti, Cic. Rosc. Am. 80. – c) etw. geistig erfassen, verstehen, begreifen, fassen, einsehen, nihil eorum vestigare, nihil assequi potuisse, Cic. – u. m. Ang. womit? durch Abl., alqd cogitatione, Cic., animo, Curt.: alqd suspicione, coniecturā, vermuten, erraten, Cic.: haec quam sint gravia credo vos ex vestris rebus rusticis coniecturā assequi posse, Cic. – / Perf. passiv, est adsecuta, Vitr. 6. prooem. 5: Infin. assequi passiv, Greg. Tur. de curs. eccl. p. 41 Haase.
-
16 арматурная сталь
acciaio per armature [da calcestruzzo], armatura f d'acciaio [di ferro] -
17 стержень
м.1) barra f; perno m, stelo m, asta f2) (винта, болта) gambo m3) ( колонны) anima f; fusto m4) ( арматурный) barra f, ferro m5) метал. anima f- анкерный стерженьарматурный стержень периодического профиля — строит. barra di armatura sagomata [nervata]
- арматурный стержень
- стержень болта
- ведущий стержень
- стержень ветровой связи
- стержень вилки
- вилкообразный стержень
- вильчатый стержень
- стержень винта
- стержень винтовой лестницы
- стержень лестницы
- витой арматурный стержень
- водоохлаждаемый стержень
- стержень волновода
- стержень выпускного клапана
- графитовый стержень
- дистанционный стержень
- стержень для заземления
- жёсткий стержень
- стержень заклёпки
- заформованный стержень
- игольчатый стержень
- изгибный стержень
- кадмиевый регулирующий стержень
- стержень клапана
- стержень ключа
- стержень колонны
- кольцевой стержень
- компенсирующий стержень
- контактный стержень
- контрольный стержень
- крестообразный стержень
- круглый стержень
- стержень лазера
- стержень литейной формы
- литейный стержень
- ломкий стержень
- магнитный стержень
- стержень маятника
- стержень молниеотвода
- нагревательный стержень
- направляющий стержень
- неработающий стержень
- несущий стержень
- оболочковый стержень
- песчаный стержень
- плоский стержень
- поглощающий стержень
- подвесной стержень
- предварительно напряжённый стержень
- проволочный стержень
- просушенный стержень
- профильный стержень
- прямоугольный стержень
- работающий на кручение стержень
- работающий на растяжение стержень
- работающий на сжатие стержень
- стержень рабочей арматуры
- разовый стержень
- стержень распределительной арматуры
- растянутый стержень
- расширительный стержень
- стержень реактора
- регулирующий стержень
- стержень резца
- стержень решётки
- роторный стержень
- сбалансированный стержень
- сборный стержень
- стержень сваи
- сварной арматурный стержень
- секционный стержень
- смещённый стержень
- соединительный стержень
- составной стержень
- стержень с резьбой
- стержень стабилизатора
- сухой литейный стержень
- сырой литейный стержень
- стержень толкателя
- стержень тонкой регулировки
- топливный стержень
- трубчатый стержень
- тяговый стержень
- управляющий стержень
- упругий стержень
- урановый стержень
- фасонный арматурный стержень
- цельный стержень
- стержень шарнира
- экзотермический стержень
- электродный стержень -
18 assequor
as-sequor (ad-sequor), secūtus sum, sequī, zu einem Ggstde., der voraus war, herzufolgen, d.i. ihm nachkommen, ihn einholen, erreichen, I) eig., absol. (s. Fabri Liv. 24, 20, 2), assequere ac retine, hol sie ein (= setz ihr nach, um sie einzuholen), Ter.: Porcius deinde assecutus cum levi armatura, Liv. – od. m. Acc., si es Romae, iam me assequi non potes, Cic.: ass. vehiculum Darei, Curt. – II) übtr.: a) einem Ggstde., der uns in irgend einer Beziehung voraus war, nachkommen, ihn einholen, erreichen, alqm, Cic.: merita alcis non ass., Cic.: ingenium alcis aliqua ex parte ass., Plin. ep. – b) etw., bes. etw. Erstrebtes, erreichen = erlangen, α) m. Acc.: eosdem honorum gradus, Cic.: magistratus omnes sine repulsa, Cic.: propositum, Cic.: immortalitatem, Cic.: sine studio in vita nihil quisquam egregium adsequeretur, Cic.: tantum laudis et gloriae, ut etc., Quint.: per quorum sententias iusque iurandum id assequantur, quod antea ipsi scelere et ferro assequi consueverant? Cic.: in iis per quae nomen est assecutus, Quint.: istam diem (Termin) quomodo assequitur? hält er ihn ein? Cic. – β) m. folg. ut od. ne m. Konj., illud assequi posse, ut etc., Cic.: ex quo etiam illud assequor, ut etc., Cic.: neque precibus nec insidiando nec speculando assequi potui, ut etc., Cic.: qua in re nihil aliud assequeris, nisi ut etc., Cic.: haec ut sciamus, assequi nullo modo————possumus, Quint.: non solum assecuti, ne naves darent, Cic. Verr. 5, 51: assecutas virtute, ne etc., Iustin. 2, 4, 27. – γ) m. folg. Infin., mihi videris unā mercede duas res assequi velle, nos iudicio perfundere, accusare autem eos ipsos a quibus mercedem accepisti, Cic. Rosc. Am. 80. – c) etw. geistig erfassen, verstehen, begreifen, fassen, einsehen, nihil eorum vestigare, nihil assequi potuisse, Cic. – u. m. Ang. womit? durch Abl., alqd cogitatione, Cic., animo, Curt.: alqd suspicione, coniecturā, vermuten, erraten, Cic.: haec quam sint gravia credo vos ex vestris rebus rusticis coniecturā assequi posse, Cic. – ⇒ Perf. passiv, est adsecuta, Vitr. 6. prooem. 5: Infin. assequi passiv, Greg. Tur. de curs. eccl. p. 41 Haase.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assequor
-
19 piastra
"platte / plate / plete;Platte;placa"* * *f plate* * *piastra s.f.1 (mecc.) plate: piastra ad angolo, angle plate; piastra di acciaio, di ferro, steel, iron plate; piastra di fissaggio, anchor plate; piastra orientabile, swivel plate // (ferr.) piastra d'appoggio, di fissaggio, tie plate // (elettr.) piastra corazzata, ironclad plate2 (edil.) slab: piastra d'appoggio, bearing slab; piastra di calcestruzzo, concrete slab; piastra di cemento armato, reinforced concrete slab3 ( di un'armatura) plate4 ( moneta) piaster, piastre.* * *['pjastra]sostantivo femminile1) (lastra) plate2) (fornello) hotplate3) (padella piatta) griddle4) tecn. elettron. plate•piastra di registrazione — tape o cassette deck
* * *piastra/'pjastra/sostantivo f.1 (lastra) plate; piastra di marmo slab2 (fornello) hotplate3 (padella piatta) griddle; cuocere alla piastra to cook on the griddle4 tecn. elettron. platepiastra di registrazione tape o cassette deck. -
20 scaglia
f flakedi legno chipdi pesce scale* * *scaglia s.f.2 flake; chip; scale; sliver: le scaglie di un'armatura, the scales of armour; scaglia di ferro, scale of iron (o force scale); scaglia di legno, chip (o splinter o sliver) of wood; scaglia di pietra, diamante, chip of stone, of diamond; scaglia di formaggio, sliver of cheese // le scaglie della forfora, flakes of dandruff // sapone in scaglie, soap flakes.* * *['skaʎʎa]sostantivo femminile1) zool. scale2) (di legno) chip, sliver; (di formaggio, cioccolato, sapone) flake* * *scaglia/'skaλλa/sostantivo f.1 zool. scale
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ferro — / fɛr:o/ s.m. [lat. ferrum ]. 1. a. (chim.) [metallo di colore bianco argenteo, lucente, duttile e malleabile, ossidabile con formazione di ruggine in presenza di umidità; usato in leghe come l acciaio e la ghisa: la produzione, la lavorazione… … Enciclopedia Italiana
ferro — fèr·ro s.m. 1a. FO metallo di colore grigio argenteo impiegato, per la sua duttilità, nella fabbricazione di molti oggetti e nella preparazione di leghe: estrazione, produzione, lavorazione del ferro; composto del ferro, lega di ferro; un blocco … Dizionario italiano
armatura — ar·ma·tù·ra s.f. 1. CO insieme delle armi da difesa indossate anticamente dai guerrieri | TS st.milit. antica macchina da guerra usata per proteggere i combattenti durante l assalto di una postazione nemica 2a. TS bot., zool. insieme di organi e… … Dizionario italiano
camaglio — ca·mà·glio s.m. TS stor. cappuccio di maglia metallica che proteggeva il collo e le spalle | estens., cappuccio, casco {{line}} {{/line}} DATA: ca. 1336. ETIMO: dal fr. camail, comp. del provenz. cap capo e malh maglia di ferro dell armatura … Dizionario italiano
GLADIATORII Ludi — inter eos, qui Honorarii dicebantur, apud Romanos olim maxime frequentes, Muneris nomine non raro apud Auctores veniunt, quique eos edere soliti, Munerarii appellantur. Origo illis a ludis funebribus, in quibus homines mactati defunctis Inferiae… … Hofmann J. Lexicon universale
gabbia — gàb·bia s.f. AU 1. struttura costituita superiormente e lateralmente da un reticolo o un insieme di sbarrette, spec. di ferro o di vimini, che la rinchiudono completamente, usata per custodire o trasportare uccelli o altri animali vivi di piccola … Dizionario italiano
mazza — {{hw}}{{mazza}}{{/hw}}s. f. 1 Bastone, spec. grosso, di varia forma e dimensione. 2 (raro) Lungo bastone portato da guardaportoni di teatri, case signorili e sim. 3 Bastone di comando spec. militare | Mazza d arme, arma da botta d acciaio… … Enciclopedia di italiano
usbergo — {{hw}}{{usbergo}}{{/hw}}s. m. (pl. ghi ) 1 Armatura del busto usata nel Medioevo, a foggia di camice, fatta di maglia di ferro o di piastrine variamente unite. 2 (est., lett.) Corazza, armatura. 3 (fig., lett.) Difesa, protezione … Enciclopedia di italiano
piastra — pià·stra s.f. AD 1. lastra sottile di metallo o altro materiale resistente, di spessore regolare, impiegata come elemento di sostegno, di protezione, di rivestimento o collegamento Sinonimi: 1lastra, placca. 2a. piastra elettrica 2b. parte… … Dizionario italiano
staffa (1) — {{hw}}{{staffa (1)}{{/hw}}s. f. 1 Ciascuno dei due arnesi di ferro pendenti dalla sella, nei quali il cavaliere infila o appoggia i piedi | Essere con il piede nella –s, essere pronto a partire (anche fig.) | Perdere le staffe, non avervi più i… … Enciclopedia di italiano
ARMIGER — servus ex Virgilio aliisque satis notus: Formâ tum vertitur oris Antiquum in Butem, hic Dardanio Anchisae Armiger ante fuit. Aen. l. 9. v. 648. isque pretiosus, si Plinio credimus, de lusciniis loquenti, l. 10. c. 29. Ergo ser vorum illis pretia… … Hofmann J. Lexicon universale